Laureaat Sarah-Maria Fendt

Plechtige uitreiking van de Francqui-Collen Prijzen 2023 door Zijne Majesteit de Koning
in het Paleis der Academiën op 6 juni (enkel op uitnodiging).

Sarah-Maria FENDT
Fundamenteel Biomedisch Onderzoek

Loopbaan – Werk – Jury verslag -Toespraken

 

Loopbaan

Sarah-Maria Fendt werd geboren in 1980 in Krumbach en groeide op in Oberrohr, een klein dorpje op het platteland van Beieren in Duitsland. Sarah-Maria raakte tijdens de middelbare school geïnteresseerd in wetenschappen, toen ze wiskunde en scheikunde als hoofdvakken koos. Sarah-Maria begon Scheikundige Technologie te studeren aan de Technische Universiteit in München (TUM), maar besefte tijdens haar eerste jaar dat ze meer geïnteresseerd was in levenswetenschappen. Daarom veranderde ze van richting en schreef ze zich in voor biochemie als hoofdvak aan TUM en deed ze haar masterscriptie aan de Deense Technische Universiteit (DTU) in Lyngby. Met haar doctoraat aan de afdeling Moleculaire Systeembiologie aan de ETH (Eidgenössische Technische Hochschule) ( Zürich in Zwitserland werd ze een expert in metabolisme en multi-omics data. Na haar doctoraat besloot ze haar passie voor biochemie en systeembiologie te combineren met haar interesse in medische biologie, in het bijzonder kankeronderzoek, en deed ze postdoctoraal onderzoek aan de Harvard Medical School in Boston en het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Cambridge, VS om het metabolisme van kanker te bestuderen. Haar postdoctoraal onderzoek werd gefinancierd door de Duitse Research Foundation (DFG) en ze ontving een AACR-lidmaatschapsprijs (American Association for Cancer Research) ter ondersteuning van beginnende onderzoekers in opleiding voor haar impactvolle postdoctorale onderzoek aan het MIT.

In 2013 verhuisde Sarah-Maria naar België om haar onafhankelijke laboratorium op te starten op de afdeling Oncologie in Leuven en het VIB-KU Leuven Centrum voor Kankerbiologie met financiering van een Fonds Wetenschappelijk Onderzoek (FWO)-Odysseus II-beurs. Ze richtte haar onderzoek op de vorming van metastasen, de belangrijkste doodsoorzaak bij kankerpatiënten. In 2019 wordt ze benoemd tot universitair hoofddocent en in 2021 tot hoogleraar. Haar onderzoek leidde tot meerdere paradigmaverschuivende onderzoeksresultaten en ze won verschillende prijzen, zoals de European Molecular Biology Organization (EMBO) Gold Medal (2020), de Baillet Latour Grant for Medical Research (2020), de Beug Prize for Metastasis Research (Beug Stiftung) (2021) en de 51e ARC Leopold Griffuel Award (2023, jongste prijswinnaar). Bovendien werd ze in 2022 verkozen tot EMBO-lid. Daarnaast ontving ze drie onderzoeksbeurzen van Marie Curie Actions en de European Research Council: Marie Curie Career Integration Grant (2013-2017), ERC-Consolidator Grant (2018-2023). Proof of Concept Grant (2023-2024).

Sarah-Maria is gehuwd met Simon Kuhn, professor Scheikundige Technologie aan de KU Leuven, en ze wonen samen in Leuven.

 

Haar onderzoek

Sarah-Maria Fendt en haar team onderzoeken kankermetastasen als een stofwisselingsziekte.

Metastasevorming is de verspreiding van kankercellen naar verre organen. Helaas is er vandaag geen geneesmiddel om uitzaaiingen bij patiënten effectief te voorkomen of te behandelen. Metastasevorming blijft dus de belangrijkste doodsoorzaak bij kankerpatiënten.

Metabolisme is een cellulair netwerk van biochemische reacties dat nodig is om voedingsstoffen om te zetten in energie en andere producten, metabolieten genaamd, die nodig zijn om de cellen in ons lichaam te laten functioneren.

Het is al zo’n 100 jaar bekend dat kankercellen een gewijzigde stofwisseling hebben. Maar het huidige idee was dat dit grotendeels een hyperactief metabolisme is dat de ongecontroleerde proliferatie van kankercellen mogelijk maakt. Sarah-Maria had het paradigmaverschuivende idee dat kankercellen anders eten, wanneer ze zich naar andere organen verspreiden en dat we ons kunnen richten op hoe ze eten om het verloop van kanker naar metastasevorming te behandelen. Concreet ontdekte Sarah-Maria met haar team dat de lokale omgeving en het proces van verspreiding naar verre organen bepalen welke voedingsstoffen kankercellen eten en dat kankercellen afhankelijk zijn van deze voedingsstoffen voor de vorming van metastasen.

Bovendien geloofde men dat kankercellen vooral voedingsstoffen nodig hebben om voldoende energie en bouwstenen voor groei te hebben, zoals je elektriciteit en stenen nodig hebt om een huis te bouwen. Sarah-Maria ontdekte dat voedingsstoffen en hun verwerking ook signalen kunnen afgeven en het gedrag van uitzaaiende kankercellen kunnen reguleren, zoals een architect coördineert hoe en waar een huis wordt gebouwd.

Bovendien onderzoekt Sarah-Maria hoe de fysiologie van de patiënt, inclusief voeding, lichaamssamenstelling of de aanwezigheid van primaire tumoren, het metabolisme van uitzaaiende kankercellen bepaalt. Sarah-Maria en haar team ontdekten dat de aanwezigheid van een primaire tumor en bepaalde componenten van ons dieet de voedingsomgeving van verre organen voorbereiden op de komst van kankercellen. Deze ontdekkingen kunnen in de toekomst tot farmaceutische of dieetbehandelingen leiden die organen beschermen tegen de vorming van uitzaaiingen.

Zo bieden Sarah-Maria en haar team nieuwe mechanismen die ons in staat stellen te begrijpen hoe kankercellen voedingsstoffen gebruiken om zich te verspreiden en hoe dit kan worden benut om de vorming van metastasen te remmen.

 

Juryverslag (25 april 2023)

The 2023 Francqui Prize in Fundamental Medical Research is awarded to Professor Sarah-Maria Fendt for her seminal contributions to the understanding of the role of metabolism in tumour metastasis. Although gene mutations and changes in protein activity are considered predominant drivers of the metastatic process, the plasticity of metabolism in cancer cells has gained more attention as an important component of tumour resistance to therapy. Sarah-Maria Fendt shows that cancer cells are dynamic and can change their metabolism depending on their stage, starting in the primary tumour, disseminating through the circulation and seeding in distant organs.

Among her remarkable achievements, Sarah-Maria Fendt has provided compelling evidence of cell metabolism as an important contributor to the initiation of metastasis from diverse tumors in mice and also in patients. She notably demonstrated that blood vessels regulate the levels of the metabolic enzyme phosphoglycerate dehydrogenase (PHGDH) and thereby facilitate the invasion of blood vessels by disseminating tumor cells.  Moreover, she has discovered several metabolic connections that were previously unknown. These provide a new perspective on the role of metabolism in metastatic cells leaving the primary tumour. Moreover, she has shown that when the tumour cells reach a new organ, this new niche  can change their metabolism. This uniqueness could be used to specifically target these cells.

Taken together, the work of Sarah-Maria Fendt has received world-wide recognition and offers hope for the future development of therapies for metastatic cancer.

In deze jury zetelden :

Hans Clevers obtained his MD degree in 1984 and his PhD degree in 1985 from the University Utrecht, the Netherlands. His postdoctoral work (1986-1989) was done with Cox Terhorst at the Dana-Farber Cancer Institute of Harvard University, Boston, USA. From 1991-2002 Hans Clevers was Professor in Immunology at the University Utrecht and, since 2002, Professor in
Molecular Genetics. From 2002-2012 he was director of the Hubrecht Institute in Utrecht. From 2012-2015 he was President of the Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences (KNAW). From June 2015-2019 he was director Research of the Princess Máxima Center for pediatric oncology. Since March 2022, Hans Clevers is Head of Pharma Research and Early Development (pRED) of Roche, Basel Switzerland.

– Voorzitter

en

Azad Bonni serves in an executive leadership role at Roche as Senior Vice President and Global Head of Neuroscience and Rare Diseases in pRED. He oversees a rich and differentiated portfolio from research to completion of Phase 2 trials. Before Roche, Azad was Head of Neuroscience at Washington University in St Louis, and prior to that Professor of Neurobiology at Harvard. Azad is an international leader in neuroscience who has made fundamental discoveries on mechanisms of neuronal connectivity in the brain. He received his MD at Queen’s University, neurology residency at McGill University, and PhD and postdoctoral training at Harvard University. Azad has trained over 40 exceptional graduate students and postdoctoral fellows, many of whom have launched their own independent laboratories at prestigious institutions. He has received numerous honors and awards including election to the American Association for the Advancement of Science, Royal Society of Canada, and National Academy of Medicine.

Boudewijn Burgering is professor in Signal transduction at the Center of Molecular Medicine ( University Medical Center Utrecht, the Netherlands ). His research revolves around the role of PI3K signaling in disease and ageing, with a focus on the role of the kinase PKB/AKT and the transcription factor family FOXO. He made some high impact discoveries in this field and is EMBO member and member of Dutch consortium Oncode, acting on various reviewing committees, including ERC and organizer of international meetings.

Anne Grapin-Botton studied at Ecole Normale Superieure (Cachan) and University Paris 7. She obtained a PhD from University Paris 6, focusing on nervous system development and studied endoderm development as a post-doc in Harvard University. Anne Grapin-Botton and her group investigate the impact of the cellular and organ architecture on the cells’ fate choices and how single cells act in a community to generate an organ. To do so, they use mouse genetics, live imaging in 3D and they developed 3D in vitro “organoid” culture systems modelling development. More recently they used human in vitro stem cell models investigate human development. These studies are intended to gain insight into human syndromes impairing pancreas development and they guide the generation of replacement beta cells for Diabetes therapy.

Guido Kroemer is currently Professor at the Faculty of Medicine of the University of Paris-Cité, Director of the research team « Metabolism, Cancer and Immunity » of the French Medical Research Council (INSERM), Director of the Metabolomics and Cell Biology platforms of the Gustave Roussy Comprehensive Cancer Center, and Hospital Practitioner at the Hôpital Européen George Pompidou, Paris, France. Dr. Kroemer’s work focuses on the pathophysiological implications of cell stress and death in the context of aging, cancer and inflammation. »

Akiko Iwasaki, Ph.D. is a Sterling Professor of Immunobiology at the Yale University School of Medicine. Her research focuses on the mechanisms of immune defense against viruses at mucosal surfaces, which are a major site of entry for infectious agents. Professor Iwasaki received her Ph.D. in Immunology from the University of Toronto and completed her postdoctoral training with the National Institutes of Health before joining Yale’s faculty in 2000. She has received many awards and honors and has been a Howard Hughes Medical Institute Investigator since 2014. She was elected to the National Academy of Sciences in 2018, to the National Academy of Medicine in 2019 and to the American Academy of Arts and Sciences in 2021. Professor Iwasaki has been a leading scientific voice during the COVID-19 pandemic and is also well known for her Twitter advocacy on women and underrepresented minorities in the science and medicine fields and has been named to the 2023 STATUS list of the ultimate list of leaders in life sciences.

Marion Koopmans is director of the Department of Viroscience at Erasmus Medical Centre in The Netherlands, the WHO collaborating centre for Emerging Infectious Diseases (EID), director for EID of the Netherlands Centre for One Health NCOH and scientific director of the Pandemic and Disaster Preparedness Centre in Rotterdam/Delft, The Netherlands.

Her research focuses on emerging infections with special emphasis on unravelling pathways of disease emergence and spread at the human animal interface. Koopmans coordinates the EU funded consortium VEO, which develops risk based innovative early warning surveillance in a One Health context, and is deputy coordinator of a recently awarded HERA funded network of centres of excellence for EID research preparedness.

Ton Logtenberg is an immunologist and professor in the Center for Translational Immunology in the University Medical Center Utrecht, The Netherlands. Ton is the founder and former President and CEO of Merus, a Nasdaq listed clinical-stage biotechnology company advancing targeted treatments based on multi-specific antibodies to address the unmet needs of cancer patients. He is the Chairman of the Board of biotechnology companies Synox Therapeutics and Mestag Therapeutics and a Board member of the Forbion European Acquisition Corporation. Ton is a Venture Parture at Forbion Capital Partners, a Dutch VC firm that invests in Life Science companies.

Tamara Schikowski is an Environmental Epidemiologist and is currently head of the research group ‘Environmental epidemiology of lung, brain, and skin aging’ at the IUF-Leibniz Research Institute of Environmental Medicine in Duesseldorf, Germany.
Her research is directed at understanding how long-term exposure to air pollution and other environmental influences can cause diseases in populations, in particular in vulnerable groups such as the elderly and children. She is PI of several large-scale cohort studies and is involved in many national and international projects in China, India, and Japan. She is an executive board member of the German National Cohort (NAKO).

– Leden

 

Toespraak van Graaf Herman Van Rompuy
Voorzitter van de Francqui-Stichting

Het doet goed aan met velen hier aanwezig te zijn in tegenstelling tot de coronatijd. Toen waren we hier maar met enkelen, weliswaar steeds in aanwezigheid van Z.M. de Koning die eraan hield ook in kwade dagen de hoogste wetenschappelijke onderscheidingen in ons land persoonlijk uit te reiken. Ik zeg dat omdat één van onze twee laureaten nl. professor Philippe Lemey bekroond wordt omwille van zijn baanbrekend onderzoek om de verspreiding van virale infecties tegen te gaan. Wij zijn met de Francqui Stichting de pandemie dus niet vergeten. We mogen niet in de val trappen van het hedendaagse ‘actualisme’ waar de bladzijde te snel wordt gedraaid en waar soms te weinig lessen getrokken worden uit de geschiedenis, zelfs de recente geschiedenis. Soms trekt men te snel conclusies, soms vergeet men te snel. In goede en kwade tijden moeten wij luciede blijven en elk feit juist beoordelen. Dat wordt wijsheid genoemd.

In het algemeen moeten we blijven denken aan de langere termijn. We mogen niet toegeven aan het grote ongeduld dat onmiddellijke resultaten vraagt, ook van research. Wetenschappelijk onderzoek en ontwikkeling zijn de grootste investering in de toekomst, zowel het fundamenteel als het toegepast onderzoek. Daarom is het werk inzake de verspreiding van kankers van onze andere laureaat van de Francqui-Collenprijs professor Sarah-Maria Fendt zo belangrijk. Ook zij behoort tot de KU Leuven. We zijn een land van belangrijke verwerkende farmaceutische nijverheid zowel in het Noorden en als in het Zuiden van België maar we zijn eveneens in het koppeleton inzake medisch onderzoek. De pandemie heeft ons allen getroffen en de strijd tegen kanker heeft een grote steun bij de bevolking mede door de acties van ‘Kom op tegen kanker’. De Francqui-Collenprijs sluit dus nauw aan bij de zorgen en angsten van een grote meerderheid van onze landgenoten. Er is geen kloof tussen onze agenda en die van de burgers van dit land.

We danken dit vooral aan de internationale jury onder de leiding van professor Hans Clevers die zelf een zeer vooraanstaand onderzoeker is aan de universiteit en daarbuiten. De jury houdt geen rekening met onze vele interne subtiele evenwichten maar kiest voor de besten, ‘merit based’. We danken ook Prof. Pierre van Moerbeke die gans het proces van de jury begeleidt van begin tot einde. We danken Prof. Désiré Collen voor zijn edelmoedigheid en zijn steun aan wetenschappelijk onderzoek waarin hij zelf zo excelleerde.

De internationale jury heeft de twee prijzen toegekend na uitgebreide deliberaties. Hun besluiten zijn de volgende.

Sarah-Maria Fendt concentre sa recherche fondamentale sur les métastases des cellules cancéreuses, en particulier sur les nutriments dont les cellules cancéreuses ont besoin pour proliférer dans d’autres parties du corps. Sarah-Maria Fendt et son équipe ont découvert que ces cellules se nourrissent différemment en fonction de l’endroit où elles se propagent. Ce processus porte le nom de formation de métastases. De plus, ses recherches ont montré qu’en ciblant la transformation des nutriments, il est possible de diminuer la multiplication des cellules cancéreuses et leur prolifération dans des organes distants. A l’heure actuelle, la plupart des patients atteints d’un cancer décèdent à cause des métastases. Les découvertes de Madame Fendt et son équipe ouvrent la voie à de nouveaux traitements susceptibles de sauver des vies humaines.

Le professeur Fendt ne s’intéresse pas seulement à la nutrition des cellules cancéreuses en prolifération, mais aussi à l’alimentation des patients. Dans ses recherches sur les souris, elle a constaté qu’un régime riche en graisses favorisait la dispersion du cancer. Dans une prochaine étude, Madame Fendt et son équipe veulent découvrir que certains régimes alimentaires peuvent également prévenir la propagation du cancer.

Wetenschappelijke vondsten kunnen soms gevaarlijk zijn. Denk aan de atoombom of vormen van artificiële intelligentie maar bij kankeronderzoek is er geen twijfel. Hun doel is het redden van een onnoemlijk aantal mensenlevens of het vrijwaren van de kwaliteit van het leven. Dat is zinvol op zichzelf. En als ik zeg zinvol dan betekent dit dat het ten dienste staat van andere mensen. Dat kunnen ook U en ik zijn want de ziekte maakt geen onderscheid tussen mensen.

Grâce à ses recherches appliquées, Philippe Lemey a, de son côté, mis au point des outils importants pour lutter contre la propagation des virus. Ces outils, implémentés dans le logiciel « BEAST », cartographient le code génétique des virus en temps réel et permettent aux gouvernements et aux professionnels de la santé d’avoir rapidement une vision plus claire sur l’apparition d’un virus afin de prendre des mesures immédiates pour enrayer sa dispersion. Le programme a par exemple joué un rôle déterminant lors de l’épidémie d’Ebola en Afrique de l’Ouest (2014-2016) et de l’épidémie de Lassa en Afrique centrale (2018).

Aujourd’hui, le logiciel, auquel Philippe Lemey contribue depuis 2004, est considéré comme le cheval de bataille mondial de l’épi-démiologie génomique. Il a révolutionné la virologie et notre compréhension de l’évolution des virus, de leur propagation, de leur impact et de la manière dont ils peuvent être contrôlés.

De pandemie heeft ons de virologie en virologen helpen ontdekken. Ze hebben samen met de overheden en dank zij de discipline van de overgrote meerderheid van onze medeburgers, miljoenen mensenlevens gered over gans de wereld. Hier ook hoeft men zich geen vragen te stellen over de zin van het wetenschappelijk onderzoek. Het is vanzelfsprekend.

La rationalité de la science contraste fortement avec l’irrationalité que l’on trouve trop souvent ailleurs. Il n’y a pas d’argument rationnel et éthique pour justifier une guerre -en plus cruelle-  de conquête ou pour envisager une telle guerre. Aujourd’hui, il y a même des menaces de guerre nucléaire. Le nationalisme nostalgique ou impérial est une maladie que nous pensions appartenir au monde d’hier. Nous nous sommes trompés. Bien sûr, nous devons répondre à la peur et à l’incertitude, mais nous ne devons pas contribuer à renforcer ces émotions négatives.

De rede en de redelijkheid tesamen met de klassieke deugden van voorzichtigheid, moed, gematigdheid en rechtvaardigheid zijn de enige kans op een goed leven voor iedereen. Alleen in dat klimaat kan er creativiteit, innovatie en onbevangen onderzoek zijn. Alleen in dat geestelijk klimaat kunnen wij het grootste probleem van onze tijd aanpakken m.n. het klimaat zelf. De universiteiten hebben de roeping hieraan te blijven meewerken. Veel staat op het spel. We leven niet in een ‘business as usual’.

De wetenschappers die we vandaag huldigen zijn niet alleen uitzonderlijke onderzoekers maar getuigen ook van een ethische gedrevenheid om het goede te doen. We staan allen ten dienste van de gezondheid en het welzijn van mensen, ten dienste van het algemeen belang, de bonum commune. De Francqui-Collen prijs staat ook ten dienste van dit idee en van dit ideaal.

Tous ceux et celles qui sont réunis ici et beaucoup d’autres à l’extérieur de cette salle, sont fiers de voir que des hommes et des femmes de chez nous sont reconnues bien au-delà de nos frontières. Nous voulons les remercier aujourd’hui  dans leur propre pays.

Je les félicite une nouvelle fois.

 

Toespraak van Professeur Sarah-Maria Fendt

Sire,

c’est un grand honneur de recevoir le prix Francqui-Collen des mains de votre majesté. Surtout parce que ce prix récompense les réalisations révolutionnaires de grands scientifiques en Belgique et je n’aurais jamais imaginé que je serais parmi les récipiendaires. L’existence de ce prix et son attribution à un scientifique fondamental montre la grande appréciation de la famille royale et du peuple de Belgique pour la science fondamentale qui est la condition préalable à la recherche translationnelle future.

Sire, Excellence, geachte gasten, dames en heren,

Hartelijk bedankt aan de Francqui-stichting en de leden van de internationale jury om mij voor deze belangrijke prijs te kiezen. Ons onderzoek heeft als doel te begrijpen hoe kankercellen zich verspreiden en hoe we dit kunnen voorkomen. Dit is belangrijk omdat wanneer kankers uitzaaien, een lokale ziekte een systemische ziekte wordt waarbij meerdere organen betrokken zijn en dit betekent dat de kanker buitengewoon moeilijk te behandelen wordt. We hadden het idee dat kankercellen een ander voedingspatroon vertonen wanneer ze zich verspreiden en dat wij dit kunnen remmen om uitzaaiingen van kanker te voorkomen en te behandelen. We ontdekten dat voedingsstoffen ook signalen kunnen afgeven en het gedrag van uitzaaiende kankercellen kunnen reguleren. De aanwezigheid van een primaire tumor en bepaalde componenten van ons dieet kunnen de voedingsomgeving van organen voorbereiden op de komst van kankercellen. Deze ontdekkingen kunnen tot farmaceutische of dieetbehandelingen leiden die organen beschermen tegen de vorming van metastasen. Dus hopen we in de toekomst de overleving van kankerpatiënten te vergroten. Met het in ontvangst nemen van deze prijs benadrukt de koninklijke familie en de Francqui-stichting het belang van ons onderzoek in verband met metastasen.

Receiving this prize would not have been possible without the support of many people along the way. My studies of biochemistry at the Technical University of Munich sparked my interest in an academic career. My PhD at the ETH in Zurich taught me to take the bird eye’s view and look at the big picture in a quantitative way. Here, I would like to thank my PhD supervisor Uwe Sauer for giving me the freedom to explore and follow my own path. My postdoctoral studies at the Massachusetts Institute of Technology in the US widened my horizon and taught me it’s on me to succeed and to boldly go where no one has gone before. Here, I would like to thank Gregory Stephanopoulos for his unconditional support and trust in me. Without it I might not stand here today. I also would like to thank Matthew Vander Heiden for his collaboration, mentoring and advice. I learned so many things from him.

Tien jaar geleden ben ik met een FWO-Odysseus II beurs naar België gekomen. Daarom wil ik mij bij de rectoren, vice-rectoren, decanen, directeuren en afdelingshoofden (zoals Luc Sels, Chris Van Geet, Paul Herijgers, Baki Topal, Johan Swinnen, Jo Bury, Johan Cardoen, Christine Durinx, Diether Lambrechts, Peter Carmeliet en Jean-Christophe Marine) voor de mogelijkheid bedanken om ons onderzoek uit te voeren aan de KU Leuven en het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) en voor hun niet aflatende steun.

Veel dank aan Pierre Vanderhaeghen die me nomineerde voor de Francqui-Collen-prijs, vooral omdat Pierre’s onderzoek naar neurologische ontwikkeling sterk verschilt van ons onderzoek naar kankermetastasen.

Mijn grote dank gaat ook uit naar alle nationale (zoals FWO) en internationale (zoals de European Research Council (ERC)) financieringsinstanties en stichtingen (zoals Stichting tegen Kanker, Kom op tegen Kanker en Baillet Latour) die ons onderzoek hebben gesteund. Ons onderzoek aan de KU Leuven en het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) en de leuke sfeer daarbij zou niet mogelijk zijn geweest zonder fantastische academische en klinische collega’s, hartelijk bedankt daarvoor.

En een bijzondere dank gaat uit naar de patiënten en hun families voor het geloof in de wetenschap en het doneren van stalen voor onderzoek.

Importantly, I would like to thank all current and former members of my lab. It has been outstanding to work with you and the research that led to receiving this prize would not have been possible without you. Research is a process and not always an easy one. I therefore want to especially thank my team for working so hard, for their fantastic team spirit and for going the extra mile.

Last but not least, I would like to thank all my friends in Belgium and all over the world and my family. My parents for their love, support and the possibility to do all the things they themselves did not have the opportunity to do growing up in the countryside of post-war Germany. Liebe Mama, Lieber Papa, ich bin stolz drauf eure Tochter zu sein! I also would like to thank my incredible sister who is always there for me and with who I always have so much fun. And finally, my beloved husband Simon with whom I share the passion for exploring the unknown and who has always stand by my side. Simon, es is wunderbar mit dir durch dick und dünn zu gehen und das Leben zu geniessen.

Ten slotte wil ik eindigen met een formeel verzoek aan onze politieke besluitvormers. Dat ik vandaag de Francqui-Collen-prijs in ontvangst neem is een heel grote eer, en toont aan dat buitenlanders een belangrijk deel zijn van het succes van de Belgische universiteiten en hun onderzoek. Daarom wil ik van de gelegenheid gebruik maken bij u aan te dringen om hen te steunen en de uitdaging aan te gaan van de extreem hoge lat van de taaleisen voor buitenlandse professoren. Ze zijn hoger dan de taalvereisten om Belg te worden en een beperking om de beste internationale onderzoekers naar België te halen. De diversiteit die door internationale professoren wordt toegevoegd, is volgens mij, een troef en zal het succes van België op internationaal vlak nog vergroten.

Sire, Excellence, chers invites, mesdames et messieurs,

Je vous remercie encore une fois pour cette reconnaissance extraordinaire et pour votre attention.